Δούρα ή Ευρωπός

Αρχαία πόλη της Μεσοποταμίας, χτισμένη στη δυτική όχθη του Ευφράτη, κοντά στον σημερινό οικισμό Σαλιχίγια. H πόλη ιδρύθηκε γύρω στο 300 π.Χ. από τον Μακεδόνα στρατηγό του Αντίγονου, Νικάνορα. Αργότερα μετονομάστηκε σε Ευρωπό από τον Σέλευκο Α’. Υπήρξε σημαντικό οδικό κέντρο ανάμεσα στην Παλμύρα και στην Κτησιφώντα, στη Συρία και στον Περσικό κόλπο. Γνώρισε μεγάλη άνθηση εξαιτίας του σημαντικού εμπορίου της και της σπουδαιότητας της στρατηγικής της θέσης. Τον 3ο αι. η Δ. καταστράφηκε από τους Πέρσες. Γύρω στο 100 π.Χ. η πόλη έπεσε στα χέρια των Πάρθων και έμεινε υπό την κυριαρχία τους έως το 116 μ.Χ., οπότε την κατέλαβαν οι Ρωμαίοι. Το 165 προσαρτήθηκε στην επαρχία της Συρίας και οχυρώθηκε για να υπερασπίσει το ρωμαϊκό σύνορο του Ευφράτη προς την έρημο. Λίγο μετά το 256, οι Σασσανίδες κατέλαβαν την πόλη και την κατέστρεψαν. Καλυμμένη από την άμμο της ερήμου, ανακαλύφθηκε τυχαία το 1920 από ένα αγγλικό αποικιακό απόσπασμα. Από το 1922 έως το 1937 στην περιοχή έγιναν συστηματικές ανασκαφές, τις οποίες διενήργησε η Ακαδημία Επιγραφών και Γραμμάτων του Παρισιού και το πανεπιστήμιο του Γέιλ.Οι Μακεδόνες είχαν περιβάλει τη μικρή μεσοποταμιακή πόλη με τείχη (διατηρούνται σε καλή κατάσταση), που είχαν τέσσερις πύλες. Μνημειώδη κτίσματα κοσμούσαν την πόλη που ήταν χτισμένη σύμφωνα με το ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα: τα σημαντικότερα ήταν το στρατηγείο, o ναός του Ολυμπίου Διός, η αγορά και διάφοροι ναοί αφιερωμένοι σε παλμυριανές θεότητες. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τοιχογραφίες μιας συναγωγής με βιβλικά θέματα των μέσων του 3ου αι. μ.Χ. (σήμερα βρίσκονται στο μουσείο της Δαμασκού). Της ίδιας περίπου εποχής είναι και μία οικία η οποία αποτελεί τυπικό παράδειγμα μετατροπής ιδιωτικής οικίας σε τόπο λατρείας από τους χριστιανούς· περιλαμβάνει αίθουσα συγκέντρωσης των πιστών και ένα βαπτιστήριο με τοιχογραφίες.